“Is that all there is…. Is that all there is…. Then let’s keep dancing”, zong Peggy Lee in 1969 met haar sensuele stem. Dromen, diepe verlangens, grootse ervaringen: alles wordt ingehaald en als het ware geneutraliseerd door de tijd. Wat rest is de ontgoocheling: is that all there is? Then let’s break out the booze and have a ball!
Is that all there is? Het moment van ‘ontgoocheling’ is een moment van reflectie, een tussenmoment waarin nieuwe verbanden kunnen worden gecreëerd en andere energieën kunnen worden aangesproken.
Wafae Ahalouch en Marjolijn de Wit hebben het idee van dat tussenmoment als uitgangspunt ingezet voor hun gezamenlijke presentatie bij De Nederlandsche Bank. Die installatie oogt als een kijkdoos, een ruimtelijke collage waarin twee werelden bij elkaar worden gebracht. Met losse elementen bouwden ze aan een structuur die ruim baan biedt aan grilligheden en onverwachte vergezichten. Ahalouch en De Wit nodigen u graag uit in hun theater van het leven.